دِل دیاں گلّاں
کوئی پینڑ دی گل نہ پِوانڑ دی گل
کریں اکھیں دے وچ اکھیں پانڑ دی گل
رب نہیں لدھا ، چنّاں ، کیہ کریئے
چل سوچیے یار منانڑ دی گل
کدی آ ویہڑے ، بیہہ کے ٹاہلی تھلے
کوئی کریئے جانڑ پچھانڑ دی گل
راتیں رڑے تے لوئی وِچھا لویئے
نہ کر رانگلی منجی تے وانڑ دی گل
بُوہا رب دا مَل کے بیہہ جاویں
کریں اُٹھ کے اوتھوں نہ جانڑ دی گل
پشتو مار کے چھڈے بندوق مونہوں
کدی سُنریں آ کسے پٹھان دی گل
ادھا پھُلکا تے اُتے اچار ہووے
کدی سوچیں نہ کُکڑ پکانڑ دی گل
اوکھا ہوویں نہ کدی مسعود سائیں
چنگی ریہندی اے کم چلانڑ دی گل
۔ ۔ ۔ مسعود مُنّور ۔ ۔ ۔ ۔