وِچلی گل
ملوانڑاں تے مُلحد دونویں ، ہک دوجے دی کاپی
ہِک کتابی جاہل ، دوجا پگڑ دھاری پاپی
دونویں ویہلے ، گلّیں باتیں ، نِم تے چڑھے کریلے
ہِک چُکیا اے کُفر دا سوٹا ، دوجا حرف دا جاپی
ملحد ہٹ ہٹ ٹکراں مارے مُلّاں دے بُوہے نوں
ملاں کھلا مسیت کریندا رب نوں مُٹھی چاپی
جیہدے سچ نوں من کے لوکی چھڈ جاون بُریائی
ایہو جہی کتاب کسے وی اج تائیں نہ چھاپی
کل مسعود نِمانڑے آکھیا راہ وچ ڈک کے مینوں
پھک نہ ایہہ تبلیغی پھکّی ، گھر جا کے کجھ کھا پی
۔ ۔ ۔ مسعود مُنّور ۔ ۔ ۔ ۔